Το μεγαλείο της δημοκρατίας είναι η ελευθερία του λόγου, και παρεμπιπτόντως η χθεσινή μέρα παγκοσμίος ήταν αφιερωμένη στην Ελευθεροτυπία. Όλοι έχουν δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου και της έκφρασης των απόψεων τους πόσο δε σε μια προεκλογική περίοδο.
Αλήθεια όμως ακούγονται όλες οι απόψεις; Δίνεται το περιθώριο σε όλους τους εκπροσώπους να μιλήσουν ελεύθερα, σε όλους τους πολίτες να εκφραστούν; Προφανώς όχι και κυρίως όχι σε εκείνους που δεν έχουν την μαζική δύναμη ώστε ο λόγος τους να «αξίζει» τόσο στα ΜΜΕ όσο και σε όλους εμάς. Τα κεντρικά μέσα ενημέρωσης στερούν την δυνατότητα αυτή, στην περιφέρεια όμως τα τοπικά μέσα έχουμε αποδείξει ότι δίνουμε πάντα τον χώρο και τον χρόνο ώστε οι άνθρωποι με κάποια αναπηρία να μπορούν ελεύθερα να εκφραστούν. Τα αποσπάσματα του κειμένου που ακλουθούν είναι του Στέλιος Κυμπουρόπουλος του νεαρού που πριν χρόνια είχε παρελάσει με την σημαία του σχολείου και σήμερα σπουδάζει ιατρική. Στη ζωή του έχει µάθει, λέει, να αλλάζει ότι τον ενοχλεί. Ο σιαλοφόρος µε νωτιαία µυϊκή ατροφία από το Κορωπί είναι σήµερα ένας 25χρονος ειδικευόμενος γιατρός σε αναπηρικό καροτσάκι. Ως φοιτητής Ιατρικής διεκδίκησε και πέτυχε 9 παραβάσεις στα κτίρια της σχολής του. Ως ειδικευμένος θέλει να αλλάξει τις συνθήκες πρόσβασης γιατρών µε αναπηρία στα ελληνικά νοσοκομεία, αρχίζοντας από τη δική του βάρδια. Και ως Έλληνας πολίτης αναφορικά με τις εκλογές επισημαίνει απλά ας τον διαβάσουμε και ας τον ακούσουμε
«Δεν είμαι ο καταλληλότερος για να σε προειδοποιήσω, αλλά έχω ταυτότητα. Είμαι ο Νεοέλληνας της διπλανής σου πόρτας. Είμαι ο νέος άνθρωπος που μοχθεί για την καθημερινότητά του και δε βασίζεται στις εύκολες γνωριμίες, στα κολακευτικά χτυπήματα του ώμου, στις πλάτες του μπαμπά του. Είμαι αυτός που δε φωνάζει για αυτά που κάποτε τον έφερναν στο προσκήνιο της ιστορίας (ναι, ακόμα και αυτά εγώ είμαι, αλλά αυτά είναι το παρελθόν μου και εγώ ψάχνω το μέλλον μου) ούτε φωνάζει για να διεκδικήσει αυτό που είναι, γιατί τα ξέρει. Δεν είμαι ο σύγχρονος πεοταλαντωτής (=μαλάκας, συγγνώμη αλλά ελπίζω να μη σε προσβάλει η λέξη!). Ναι, από την άλλη όμως, σαν νέος άνθρωπος με ενδιαφέρει ο έρωτας, η σεξουαλική μου ζωή, η διασκέδασή μου, η δημιουργία των μελλοντικών μου ιστοριών-εμπειριών μου. Αυτό δε με κάνει απαθή όπως πολύ έχουν προσπαθήσει να πείσουν τη πλειοψηφία του κόσμου. Ξέρω ποιος είμαι! Είμαι άνθρωπος με πατρίδα οριοθετημένη, με ιστορία γεμάτη αγώνες, με μια σημαία που αγγίζει τα χρώματα του καθαρού ουρανού (γαλάζια απόχρωση), αλλά και του ουρανού που στάζει όταν πονάει (λευκό χρώμα). Είμαι αυτός που θέλω ελεύθερα και τις επόμενες δεκαετίες να λέω «ευχαριστώ Ελλάδα» και όχι «ευχαριστώ προάστιο της Ενωμένης Γερμανίας». Είμαι ο άνθρωπος που πιστεύει στην παιδεία, στην έρευνα, στην επιστήμη, στην αξία του τόπου, στην καρδιά των συνανθρώπων μου, σε όλα αυτά που οι άλλες χώρες έχουν επενδύσει και έχουν πραγματικά την ανάπτυξη. Γιατί φίλε μου Έλληνα, η πολυπόθητη ανάπτυξη δε βρίσκεται μόνο σε εργοστάσια και βιομηχανίες. Βρίσκεται στην επένδυση της γνώσης, στην προαγωγή της επιστήμης και στη στήριξη των ανθρώπων που δημιουργούν νέες ιδέες. Για αυτό λίγο πριν την κάλπη αναρωτήσου… θέλουμε μια χώρα φάμπρικας με πολλά και φτηνά εργατικά χέρια ή μια χώρα ιδεών και επιστημόνων σε όλους τους σύγχρονους τομείς; Δεν είμαι anonymous, κουκουλοφόρος ή αυτός που τα σπάει στις διαδηλώσεις. Βλέπεις φίλε μου, μαζί με όλα τα παραπάνω είμαι άνθρωπος με κινητική αναπηρία, που δε μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του εξαιτίας τις αδυναμίας μου να κουνήσω τα χέρια μου. Και για αυτό θέλω μετά τις 6 Μαΐου να συνεχίσουν να υπάρχουν οι ελεύθερες διαδηλώσεις, όταν η πολιτεία δε λειτουργεί σωστά αλλά και να μπορώ και εγώ να συμμετέχω γιατί θα είναι ειρηνικές. Φίλε μου Έλληνα ή Γραίκο (σημασία δεν έχει οι άλλοι πως σε χαρακτηρίζουν αλλά το πώς τους έχεις πείσει πως πρέπει να φορτίζουν τη λέξη που λένε για εσένα). Μην ακούς τι δεν είσαι. Άκου μόνο τι θέλεις να γίνεις. Δεν είσαι ο «λαός», η μονάδα δηλαδή που εύκολα χειραγωγείται. Είσαι ξεχωριστή οντότητα από το διπλανό σου. Είσαι μοναδικός πολίτης. Είσαι ο Κώστας, η Μαρία, ο Γιάννης, η Δέσποινα. Εκτίμησε τα όνειρά σου και δες αν ταιριάζουν με του γείτονα. Μη ψηφίσεις με βάση το εγώ, αλλά το εμείς… το εμείς για όλους! Είναι ο δικός μας τρόπος για αλλαγή! Το μέλλον δε βρίσκεται στη νέα μόδα των συνεργασιών. Η ψήφος δεν πρέπει να πάει στον καλύτερο συνδυασμό χρωμάτων, στο καλύτερο ανοιξιάτικο μοντελάκι. Πρέπει να πάει σε νέους ανθρώπους, σε νέες ιδέες, σε νέες απόψεις. Πρέπει να προσφερθεί στην ομάδα των ανθρώπων που προτείνουν ολοκληρωμένες απόψεις και προγράμματα σε ό, τι αφορά την παιδεία, τον τουρισμό, την προστασία των κοινωνικών ομάδων, την αγροτική επένδυση, τη ναυτιλία, την έρευνα και όχι ΜΟΝΟ την οικονομία και το ασφαλιστικό. Στην ομάδα που σέβεται την διαφορετικότητα του φύλου, της εθνικότητας, της θρησκευτικής πεποίθησης, της σωματικής διάπλασης. Να μη δοθεί στον αρχηγό που απλά ζητά να γίνει Πρωθυπουργός, αλλά σε αυτόν που θέλει μια Ελλάδα που ενδιαφέρεται για την ουσιαστική πρόοδο. Διαβάστε, συγκρίνετε και αποφασίστε με κλειστή τηλεόραση, μόνοι σας, για το τι θα κάνουμε αύριο. Σίγουρα μπορούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να βρούμε ΜΙΑ ΛΥΣΗ για όλους όσους νιώθουν και είναι Έλληνες. Μη πέσετε στην παγίδα του φόβου. Έχουμε ζήσει πολλά ως έθνος, αλλά έχουμε ζήσει. Και ζήσαμε αυτές τις κακουχίες γιατί πιστεύουμε στην ελευθερία, στην ανεξαρτησία. Δεν είναι το δίλημμα Ευρώπη ή μόνοι μας! Δεν είναι η θεωρία μνημόνιο ή αντιμνημόνιο! Θεωρώ πως είναι η απόφαση που θα μας κάνει ξανά ελεύθερους. Μπορεί να πεινάσουμε, αλλά ας είμαστε ελεύθεροι. Και την ελευθερία δεν τη δίνει κανείς, μόνο διεκδικείται όταν δεν υπάρχει. Και τώρα δεν υπάρχει! Δεν είμαι ο καταλληλότερος άνθρωπος για να μιλήσω. Είμαι άνθρωπος όμως με ταυτότητα. Είμαι ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος, ειδικευόμενος ιατρός και πιστεύω πως η Ελλάδα δεν ανήκει μόνο στην ιστορία της. Είναι κομμάτι του αύριο, που μόνο εμείς μπορούμε να το ορίσουμε! Εγώ έχω ονειρευτεί μια Ελλάδα που κοιτάζει τον πολίτη ουσιαστικά, με ένα κράτος που έχει υποχρεώσεις απέναντι στους ανθρώπους, ενώ και οι πολίτες έχουν υποχρεώσεις λογικές και ανάλογες με τις δυνατότητες τους απέναντι στο κράτος. Μια Ελλάδα που έχει την επιστήμη ως βασικό στόχο για τη βελτίωση. Μια Ελλάδα που δεν έχει όρια, που δε φοβάται, που είναι ελεύθερη! Εσύ;»
Για την αντιγραφή ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ
«Δεν είμαι ο καταλληλότερος για να σε προειδοποιήσω, αλλά έχω ταυτότητα. Είμαι ο Νεοέλληνας της διπλανής σου πόρτας. Είμαι ο νέος άνθρωπος που μοχθεί για την καθημερινότητά του και δε βασίζεται στις εύκολες γνωριμίες, στα κολακευτικά χτυπήματα του ώμου, στις πλάτες του μπαμπά του. Είμαι αυτός που δε φωνάζει για αυτά που κάποτε τον έφερναν στο προσκήνιο της ιστορίας (ναι, ακόμα και αυτά εγώ είμαι, αλλά αυτά είναι το παρελθόν μου και εγώ ψάχνω το μέλλον μου) ούτε φωνάζει για να διεκδικήσει αυτό που είναι, γιατί τα ξέρει. Δεν είμαι ο σύγχρονος πεοταλαντωτής (=μαλάκας, συγγνώμη αλλά ελπίζω να μη σε προσβάλει η λέξη!). Ναι, από την άλλη όμως, σαν νέος άνθρωπος με ενδιαφέρει ο έρωτας, η σεξουαλική μου ζωή, η διασκέδασή μου, η δημιουργία των μελλοντικών μου ιστοριών-εμπειριών μου. Αυτό δε με κάνει απαθή όπως πολύ έχουν προσπαθήσει να πείσουν τη πλειοψηφία του κόσμου. Ξέρω ποιος είμαι! Είμαι άνθρωπος με πατρίδα οριοθετημένη, με ιστορία γεμάτη αγώνες, με μια σημαία που αγγίζει τα χρώματα του καθαρού ουρανού (γαλάζια απόχρωση), αλλά και του ουρανού που στάζει όταν πονάει (λευκό χρώμα). Είμαι αυτός που θέλω ελεύθερα και τις επόμενες δεκαετίες να λέω «ευχαριστώ Ελλάδα» και όχι «ευχαριστώ προάστιο της Ενωμένης Γερμανίας». Είμαι ο άνθρωπος που πιστεύει στην παιδεία, στην έρευνα, στην επιστήμη, στην αξία του τόπου, στην καρδιά των συνανθρώπων μου, σε όλα αυτά που οι άλλες χώρες έχουν επενδύσει και έχουν πραγματικά την ανάπτυξη. Γιατί φίλε μου Έλληνα, η πολυπόθητη ανάπτυξη δε βρίσκεται μόνο σε εργοστάσια και βιομηχανίες. Βρίσκεται στην επένδυση της γνώσης, στην προαγωγή της επιστήμης και στη στήριξη των ανθρώπων που δημιουργούν νέες ιδέες. Για αυτό λίγο πριν την κάλπη αναρωτήσου… θέλουμε μια χώρα φάμπρικας με πολλά και φτηνά εργατικά χέρια ή μια χώρα ιδεών και επιστημόνων σε όλους τους σύγχρονους τομείς; Δεν είμαι anonymous, κουκουλοφόρος ή αυτός που τα σπάει στις διαδηλώσεις. Βλέπεις φίλε μου, μαζί με όλα τα παραπάνω είμαι άνθρωπος με κινητική αναπηρία, που δε μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του εξαιτίας τις αδυναμίας μου να κουνήσω τα χέρια μου. Και για αυτό θέλω μετά τις 6 Μαΐου να συνεχίσουν να υπάρχουν οι ελεύθερες διαδηλώσεις, όταν η πολιτεία δε λειτουργεί σωστά αλλά και να μπορώ και εγώ να συμμετέχω γιατί θα είναι ειρηνικές. Φίλε μου Έλληνα ή Γραίκο (σημασία δεν έχει οι άλλοι πως σε χαρακτηρίζουν αλλά το πώς τους έχεις πείσει πως πρέπει να φορτίζουν τη λέξη που λένε για εσένα). Μην ακούς τι δεν είσαι. Άκου μόνο τι θέλεις να γίνεις. Δεν είσαι ο «λαός», η μονάδα δηλαδή που εύκολα χειραγωγείται. Είσαι ξεχωριστή οντότητα από το διπλανό σου. Είσαι μοναδικός πολίτης. Είσαι ο Κώστας, η Μαρία, ο Γιάννης, η Δέσποινα. Εκτίμησε τα όνειρά σου και δες αν ταιριάζουν με του γείτονα. Μη ψηφίσεις με βάση το εγώ, αλλά το εμείς… το εμείς για όλους! Είναι ο δικός μας τρόπος για αλλαγή! Το μέλλον δε βρίσκεται στη νέα μόδα των συνεργασιών. Η ψήφος δεν πρέπει να πάει στον καλύτερο συνδυασμό χρωμάτων, στο καλύτερο ανοιξιάτικο μοντελάκι. Πρέπει να πάει σε νέους ανθρώπους, σε νέες ιδέες, σε νέες απόψεις. Πρέπει να προσφερθεί στην ομάδα των ανθρώπων που προτείνουν ολοκληρωμένες απόψεις και προγράμματα σε ό, τι αφορά την παιδεία, τον τουρισμό, την προστασία των κοινωνικών ομάδων, την αγροτική επένδυση, τη ναυτιλία, την έρευνα και όχι ΜΟΝΟ την οικονομία και το ασφαλιστικό. Στην ομάδα που σέβεται την διαφορετικότητα του φύλου, της εθνικότητας, της θρησκευτικής πεποίθησης, της σωματικής διάπλασης. Να μη δοθεί στον αρχηγό που απλά ζητά να γίνει Πρωθυπουργός, αλλά σε αυτόν που θέλει μια Ελλάδα που ενδιαφέρεται για την ουσιαστική πρόοδο. Διαβάστε, συγκρίνετε και αποφασίστε με κλειστή τηλεόραση, μόνοι σας, για το τι θα κάνουμε αύριο. Σίγουρα μπορούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να βρούμε ΜΙΑ ΛΥΣΗ για όλους όσους νιώθουν και είναι Έλληνες. Μη πέσετε στην παγίδα του φόβου. Έχουμε ζήσει πολλά ως έθνος, αλλά έχουμε ζήσει. Και ζήσαμε αυτές τις κακουχίες γιατί πιστεύουμε στην ελευθερία, στην ανεξαρτησία. Δεν είναι το δίλημμα Ευρώπη ή μόνοι μας! Δεν είναι η θεωρία μνημόνιο ή αντιμνημόνιο! Θεωρώ πως είναι η απόφαση που θα μας κάνει ξανά ελεύθερους. Μπορεί να πεινάσουμε, αλλά ας είμαστε ελεύθεροι. Και την ελευθερία δεν τη δίνει κανείς, μόνο διεκδικείται όταν δεν υπάρχει. Και τώρα δεν υπάρχει! Δεν είμαι ο καταλληλότερος άνθρωπος για να μιλήσω. Είμαι άνθρωπος όμως με ταυτότητα. Είμαι ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος, ειδικευόμενος ιατρός και πιστεύω πως η Ελλάδα δεν ανήκει μόνο στην ιστορία της. Είναι κομμάτι του αύριο, που μόνο εμείς μπορούμε να το ορίσουμε! Εγώ έχω ονειρευτεί μια Ελλάδα που κοιτάζει τον πολίτη ουσιαστικά, με ένα κράτος που έχει υποχρεώσεις απέναντι στους ανθρώπους, ενώ και οι πολίτες έχουν υποχρεώσεις λογικές και ανάλογες με τις δυνατότητες τους απέναντι στο κράτος. Μια Ελλάδα που έχει την επιστήμη ως βασικό στόχο για τη βελτίωση. Μια Ελλάδα που δεν έχει όρια, που δε φοβάται, που είναι ελεύθερη! Εσύ;»
Για την αντιγραφή ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου