Οι εκλογές των προβληματισμένων

Κατά γενική ομολογία οι εκλογές της ερχόμενης Κυριακής είναι οι κρισιμότερες, μετά την μεταπολίτευση του 1974 ενώ για άλλους είναι οι πλέον κρίσιμες μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο του 1940, για την χώρας μας. Δεδομένο είναι επίσης ότι όλα σχεδόν τα κόμματα, οι κομματικοί μηχανισμού που συνεργάζονται και οι υποψήφιοι βουλευτές τους βιώνουν μια προεκλογική περίοδο ιδιαίτερα διαφορετική σε όλα τα επίπεδα. Από αυτά της επαφής και της επικοινωνίας με το εκλογικό σώμα μέχρι και αυτά των στόχων που θέτουν για την επόμενη μέρα. Την Δευτέρα στις 7 του μήνα ο ήλιος θα ανατείλει κανονικά, θα φουντώσουν οι συζητήσεις για πιθανές συνεργασίες και τα σενάρια για συγκυβέρνηση εάν βέβαια δεν έχει κανένα κόμμα καταφέρει την αυτοδυναμία και τα στοιχήματα για τις επόμενες εκλογές θα δίνουν και θα παίρνουν. Και αυτό είναι ακόμα ένα στοιχείο μοναδικό, πάμε σε εκλογές με δεδομένο, ότι κανένα κόμμα δεν θα έχει αυτοδυναμία, και το δεδομένο αυτό μας το παρουσιάζουν οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των κομμάτων, όλων σχεδόν. Ακόμα και το επόμενο διάστημα σε ότι αφορά τις προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης είναι επίσης κατά ένα σημαντικό ποσοστό γνωστές από την στιγμή που έχουμε σαν χώρα δεσμευτεί. Γνωρίζουμε έτσι και αλλιώς ότι το επόμενο διάστημα θα είναι πιο δύσκολο για όλους μας, 40 μέρες σχεδόν μετά τις εκλογές θα κληθούμε σαν πολίτες, για να συνεχιστεί η ροή χρήματος, από το νέο δάνειο, η χώρα υπό τη διαρκή επίβλεψη της τρόικας θα πρέπει να έχει «περάσει» μια σειρά από μέτρα. Θα πρέπει δηλαδή η νέα κυβέρνηση να προσδιορίσει τις περικοπές δαπανών ύψους 11,5 δις ευρώ για την διετία 2013 – 2014 οι οποίες θα συμπεριληφθούν στο νέο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής. Να καταθέσει νομοσχέδιο για την μείωση των μισθών κατά 12% στα ειδικά μισθολόγια, μειώσεις που θα πρέπει να ισχύσουν από την 1η Ιουλίου. Να καθορίσει το «πλεονάζον”»προσωπικό των 15.000 υπαλλήλων στον δημόσιο τομέα οι οποίοι και θα τεθούν σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας. Να ψηφίσει μια σειρά φοροαπαλλαγών, να αναπροσαρμόσει τα τιμολόγια της ΔΕΗ και να αυξήσει τις αντικειμενικές τιμές των ακινήτων ώστε να προσεγγίσουν τις εμπορικές τιμές. Μέτρα καθόλου ευχάριστα ενώ θα πρέπει, πάντα με βάση τα όσα έχουμε δεσμευτεί, να προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις μεγάλων ΔΕΚΟ όπως ΔΕΠΑ , ο ΟΠΑΠ , τα ΕΛΠΕ η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ και να προχωρήσει σε νέες περικοπές στην υγεία. 77 δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα και που πρέπει να δρομολογηθούν, κάτι που σημαίνει ότι κάθε μέρα θα ανακοινώνονται και δύο μέτρα. Όλα αυτά με την συνοδεία της αβεβαιότητας για τον εάν τελικά θα καταφέρουν τα κόμμα που διεκδικούν την ψήφο μας να συνεργαστούν για το κοινό καλό δημιουργεί ένα επιπλέον προβληματισμό. Σε αυτόν τον προβληματισμό εντάσσονται αρκετοί από εμάς που ακόμα δεν ξέρουμε ποιο κόμμα να στηρίξουμε και δημιουργούν έτσι ένα κίνημα, μια τάση, των προβληματισμένων και όχι αναποφάσιστων. Εκτιμώ ότι οι αναποφάσιστοι ήταν και αυτοί που τελικά απείχαν από τις εκλογές. Αυτή η αποχή από τις εκλογές της Κυριακής πρέπει όμως να είναι ελάχιστη γιατί σαφώς δεν προσφέρει κανένα μήνυμα ούτε και τιμωρεί όσους έως τώρα είχαν την τύχη της χώρας στα χέρια τους. Η συμμετοχή ανέκαθεν είναι δύναμη σε όλα τα κοινά και σαφώς παίρνει ακόμα μεγαλύτερη αξία σε τόσο σημαντικά κοινά για την χώρα μας. Ο προβληματισμός δε που αφορά τα διάφορα σενάρια των συνεργασιών από την μία και της τύχης της ψήφους μας εάν το κόμμα που θα στηρίξουμε δεν μπει στην βουλή, γίνεται ακόμα πιο έντονος από την στιγμή που η άγνοια κυριαρχεί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι την Κυριακή η ψήφος μας θα πρέπει αν είναι ψήφος συνείδησης, όχι μόνο για εμάς αλλά κυρίως για τις επόμενες γενιές. ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ