Μετά την ψήφιση του πρώτου μνημονίου που ο Θεός έκρινε να μην το ψηφίσω δυστυχώς το μόνο που πετύχαμε ήταν να βαθύνει η κρίση, να συμπιεστεί το λαϊκό εισόδημα και με ευθύνη την ανεπάρκεια και ανικανότητα του πολιτικού συστήματος να δημιουργηθεί εκ νέου ανάγκη για μνημόνιο τύπου δύο.
Κατανοώ ότι κληρονομήσαμε δημόσιο χρέος από
1. την κακοδιαχείριση των ταμείων
2. την κακοδιαχείριση της ανάπτυξης
3. τη φοροδιαφυγή
4. τη γκρίζα τραπεζική πολιτική
5. την κακή διαχείριση της δημόσιας περιουσίας
6. το απαράδεκτο κράτος με γραφειοκρατία 6,8%
7. το ανύπαρκτο παραγωγικό μοντέλο
8. το ανύπαρκτο καταναλωτικό μοντέλο
9. καθυστερήσεις, ελλείψεις και λάθη
Όμως και εμείς σε αυτή τη διετία δεν τολμήσαμε. Ενώ μπήκαν σπόροι για θεμελιώδεις αλλαγές, δεν τις ολοκληρώσαμε.
1. Η ρήξη με τους τραπεζίτες δεν έγινε
2. Η ρήξη με τους κερδοσκόπους είτε της χρεοκοπίας του ευρώ είτε της επιστροφής στη δραχμή δεν έγινε
3. Η ρήξη με τα ΜΜΕ δεν έγινε
4. Η ρήξη με τους μεγαλοεργολάβους δεν έγινε
5. Η ρήξη με τα καρτέλ δεν έγινε
6. Η ρήξη με το κάθε είδος λαθρεμπόριο δεν έγινε
7. Η ρήξη με αυτούς που επιβουλεύονται τον ορυκτό πλούτο δεν έγινε
8. Η πραγματική βούληση για χειροπέδες σε αυτούς που έφταιξαν δεν υπήρξε.
9. Η πολιτική αναγκαιότητα για συνταγματικές ανατροπές δεν έγινε.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, η φυγή των παιδιών μας στο εξωτερικό, η φυγή των καταθέσεών μας από τις ελληνικές τράπεζες, το στέγνωμα της αγοράς.
Εικόνα όλων αυτών είναι να υπάρχει το παράδοξο να έχουμε ύφεση 10% με πληθωρισμό 5%. Η Ελλάδα επίσης βρίσκεται στην 4η θέση όσον αφορά την ακρίβεια.
Η φωτογραφία της σημερινής ελληνικής κοινωνίας δείχνει 22.000 άστεγους, 1,700 αυτοκτονίες, ατέλειωτες ουρές συσσιτίων, 1 στους 3 να ζει στα όρια της φτώχειας καθώς και 1.100.000 άνεργους.
Μελετώντας το νέο μνημόνιο, βρίσκοντάς το δυστυχώς από τα μπλόγκ, μιας και ως βουλευτής επίσημα δεν το έχω ακόμα στα χέρια μου, διαπιστώνω:
1.
i. 469 ευρώ κατώτατος μισθός, μετά τη μείωση του 22%
ii. 421 ευρώ κατώτατος μισθός στους νέους μέχρι 25 ετών, λόγω της 32% μείωσης
iii. 359 ευρώ επίδομα ανεργίας
iv. 290 ευρώ μισθός ημιαπασχόλησης
Αλήθεια μπορεί να ζήσει κάποιος με αυτά τα ποσά?
2. με τη μετενέργεια, έστω και την τρίμηνη, που κλιμακωτά στο 6μηνο διατηρούνται 2 επιδόματα και στο 9μηνο μένει μόνο ο βασικός μισθός, επιβαρύνεται ακόμα ο μισθός ναι ή όχι; Δύναται ο εργοδότης να διαπραγματευτεί αυθαίρετα;
3. οι απολύσεις άμεσα των 15.000 και των 150.000 μέχρι το 2015, με τη βίαιη συγχώνευση οργανισμών – υπηρεσιών, δημιουργεί ή όχι νέα κοινωνική έκρηξη;
4. η ελάττωση 15% των επικουρικών, σε διάφορα είδη των κυρίων συντάξεων και 7% από το ΝΑΤ, είναι λύση;
5. το πάγωμα της ωρίμανσης μέχρι η ανεργία να πέσει στο 10%, θεωρεί κανείς ότι είναι δίκαιη;
6. καταργούνται ή όχι θεμελιώδη κοινωνικά επιδόματα και τιμωρούνται ή όχι ομάδες όπως των πολυτέκνων;
7. καταστρέφονται ή όχι αγορές όπως π.χ. οι νησιώτικες;
8. η διαιτησία που θα διαπραγματεύεται πλέον το βασικό μισθό και όχι δώρα-αποζημιώσεις, είναι δίκαιη;
9. η εκ νέου επανεξέταση το καλοκαίρι των κατωτάτων μισθών, της συλλογικής σύμβασης εργασίας, των ειδικών μισθολογίων και τους ασφαλιστικού, δηλαδή μέτρα που θα κοστίσουν πάλι 11 δις, είναι λύση;
10. η επιμονή των ευρωπαίων αρχικά για επιτροπεία, μετά για τεχνητή επιτροπεία, μετά για ένα ταμείο που να διασφαλίζει μόνο τα συμφέροντα των δανειστών, ανεξάρτητα αν εμείς μπορούμε να επιβιώσουμε ή όχι, είναι δίκαιο;
Κι όμως, μπορούμε άμεσα να εισπράξουμε χρήματα
1. από το λαθρεμπόριο καυσίμων
2. από την υγεία (φάρμακα, προμήθειες)
3. από την εισφοροδιαφυγή
4. από τη φοροδιαφυγή
5. από τον κλεμμένο πλούτο στην Ελβετία
Κι όμως, θα μπορούσαμε άμεσα να
1. μειώσουμε τις τιμές των προϊόντων τουλάχιστον 40%
2. ελαττώσουμε τα επιτόκια δανεισμού νοικοκυριών-επιχειρήσεων και να επιμηκύνουμε το χρόνο αποπληρωμής τους
3. να ζητήσουμε αναδρομικά πόθεν έσχες για 2000 έως 2012
4. να δημιουργήσουμε συνθήκες με μείωση προστίμων σε όσους παλιννοστήσουν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό προς τις ελληνικές τράπεζες
5. να κερδίσουμε μέχρι και 20 δις από τον κλεμμένο ΦΠΑ, με ηλεκτρονικές συναλλαγές πάνω από 100 ευρώ
6. να διαχειριστούμε ηλεκτρονικά τις ασφαλιστικές εισφορές ώστε να αντληθούν πόροι για τα ασφαλιστικά ταμεία
Μετά τα παραπάνω, βάζοντας πάνω από όλα τη συνείδησή μου, τη σωτηρία τους ελληνικού κράτους, τη σωτηρία των ελλήνων πολιτών, τη σωτηρία της δημοκρατίας και τέλος τη σωτηρία της δημοκρατικής παράταξης, δηλώνω ότι δεν θα ψηφίσω τη νέα δανειακή σύμβαση και παρακαλώ το κόμμα μου τη ύστατη στιγμή να σταθεί όρθιο στις αρχές, στην ιδεολογία του και στο στόχο του που πιστεύω να είναι η αξιοπρεπής Ελλάδα και η δίκαιη κοινωνία.
Αυτή η απόφασή μου θα συνεχιστεί και με το αν μπει ή όχι κομματική πειθαρχεία, οι 28.000 πολίτες που με ψήφισαν, απαιτούν όχι να φυγομαχήσω, όχι να γυρίσω στο σπίτι μου, αλλά ιδίως αυτές τις ώρες να συνεχίσω να παλεύω μέσα από το κοινοβούλιο για τη σωτηρία μας.
Με τιμή,
Ιωάννη Δ. Μιχελογιαννάκης
Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ν. Ηρακλείου
Κατανοώ ότι κληρονομήσαμε δημόσιο χρέος από
1. την κακοδιαχείριση των ταμείων
2. την κακοδιαχείριση της ανάπτυξης
3. τη φοροδιαφυγή
4. τη γκρίζα τραπεζική πολιτική
5. την κακή διαχείριση της δημόσιας περιουσίας
6. το απαράδεκτο κράτος με γραφειοκρατία 6,8%
7. το ανύπαρκτο παραγωγικό μοντέλο
8. το ανύπαρκτο καταναλωτικό μοντέλο
9. καθυστερήσεις, ελλείψεις και λάθη
Όμως και εμείς σε αυτή τη διετία δεν τολμήσαμε. Ενώ μπήκαν σπόροι για θεμελιώδεις αλλαγές, δεν τις ολοκληρώσαμε.
1. Η ρήξη με τους τραπεζίτες δεν έγινε
2. Η ρήξη με τους κερδοσκόπους είτε της χρεοκοπίας του ευρώ είτε της επιστροφής στη δραχμή δεν έγινε
3. Η ρήξη με τα ΜΜΕ δεν έγινε
4. Η ρήξη με τους μεγαλοεργολάβους δεν έγινε
5. Η ρήξη με τα καρτέλ δεν έγινε
6. Η ρήξη με το κάθε είδος λαθρεμπόριο δεν έγινε
7. Η ρήξη με αυτούς που επιβουλεύονται τον ορυκτό πλούτο δεν έγινε
8. Η πραγματική βούληση για χειροπέδες σε αυτούς που έφταιξαν δεν υπήρξε.
9. Η πολιτική αναγκαιότητα για συνταγματικές ανατροπές δεν έγινε.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, η φυγή των παιδιών μας στο εξωτερικό, η φυγή των καταθέσεών μας από τις ελληνικές τράπεζες, το στέγνωμα της αγοράς.
Εικόνα όλων αυτών είναι να υπάρχει το παράδοξο να έχουμε ύφεση 10% με πληθωρισμό 5%. Η Ελλάδα επίσης βρίσκεται στην 4η θέση όσον αφορά την ακρίβεια.
Η φωτογραφία της σημερινής ελληνικής κοινωνίας δείχνει 22.000 άστεγους, 1,700 αυτοκτονίες, ατέλειωτες ουρές συσσιτίων, 1 στους 3 να ζει στα όρια της φτώχειας καθώς και 1.100.000 άνεργους.
Μελετώντας το νέο μνημόνιο, βρίσκοντάς το δυστυχώς από τα μπλόγκ, μιας και ως βουλευτής επίσημα δεν το έχω ακόμα στα χέρια μου, διαπιστώνω:
1.
i. 469 ευρώ κατώτατος μισθός, μετά τη μείωση του 22%
ii. 421 ευρώ κατώτατος μισθός στους νέους μέχρι 25 ετών, λόγω της 32% μείωσης
iii. 359 ευρώ επίδομα ανεργίας
iv. 290 ευρώ μισθός ημιαπασχόλησης
Αλήθεια μπορεί να ζήσει κάποιος με αυτά τα ποσά?
2. με τη μετενέργεια, έστω και την τρίμηνη, που κλιμακωτά στο 6μηνο διατηρούνται 2 επιδόματα και στο 9μηνο μένει μόνο ο βασικός μισθός, επιβαρύνεται ακόμα ο μισθός ναι ή όχι; Δύναται ο εργοδότης να διαπραγματευτεί αυθαίρετα;
3. οι απολύσεις άμεσα των 15.000 και των 150.000 μέχρι το 2015, με τη βίαιη συγχώνευση οργανισμών – υπηρεσιών, δημιουργεί ή όχι νέα κοινωνική έκρηξη;
4. η ελάττωση 15% των επικουρικών, σε διάφορα είδη των κυρίων συντάξεων και 7% από το ΝΑΤ, είναι λύση;
5. το πάγωμα της ωρίμανσης μέχρι η ανεργία να πέσει στο 10%, θεωρεί κανείς ότι είναι δίκαιη;
6. καταργούνται ή όχι θεμελιώδη κοινωνικά επιδόματα και τιμωρούνται ή όχι ομάδες όπως των πολυτέκνων;
7. καταστρέφονται ή όχι αγορές όπως π.χ. οι νησιώτικες;
8. η διαιτησία που θα διαπραγματεύεται πλέον το βασικό μισθό και όχι δώρα-αποζημιώσεις, είναι δίκαιη;
9. η εκ νέου επανεξέταση το καλοκαίρι των κατωτάτων μισθών, της συλλογικής σύμβασης εργασίας, των ειδικών μισθολογίων και τους ασφαλιστικού, δηλαδή μέτρα που θα κοστίσουν πάλι 11 δις, είναι λύση;
10. η επιμονή των ευρωπαίων αρχικά για επιτροπεία, μετά για τεχνητή επιτροπεία, μετά για ένα ταμείο που να διασφαλίζει μόνο τα συμφέροντα των δανειστών, ανεξάρτητα αν εμείς μπορούμε να επιβιώσουμε ή όχι, είναι δίκαιο;
Κι όμως, μπορούμε άμεσα να εισπράξουμε χρήματα
1. από το λαθρεμπόριο καυσίμων
2. από την υγεία (φάρμακα, προμήθειες)
3. από την εισφοροδιαφυγή
4. από τη φοροδιαφυγή
5. από τον κλεμμένο πλούτο στην Ελβετία
Κι όμως, θα μπορούσαμε άμεσα να
1. μειώσουμε τις τιμές των προϊόντων τουλάχιστον 40%
2. ελαττώσουμε τα επιτόκια δανεισμού νοικοκυριών-επιχειρήσεων και να επιμηκύνουμε το χρόνο αποπληρωμής τους
3. να ζητήσουμε αναδρομικά πόθεν έσχες για 2000 έως 2012
4. να δημιουργήσουμε συνθήκες με μείωση προστίμων σε όσους παλιννοστήσουν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό προς τις ελληνικές τράπεζες
5. να κερδίσουμε μέχρι και 20 δις από τον κλεμμένο ΦΠΑ, με ηλεκτρονικές συναλλαγές πάνω από 100 ευρώ
6. να διαχειριστούμε ηλεκτρονικά τις ασφαλιστικές εισφορές ώστε να αντληθούν πόροι για τα ασφαλιστικά ταμεία
Μετά τα παραπάνω, βάζοντας πάνω από όλα τη συνείδησή μου, τη σωτηρία τους ελληνικού κράτους, τη σωτηρία των ελλήνων πολιτών, τη σωτηρία της δημοκρατίας και τέλος τη σωτηρία της δημοκρατικής παράταξης, δηλώνω ότι δεν θα ψηφίσω τη νέα δανειακή σύμβαση και παρακαλώ το κόμμα μου τη ύστατη στιγμή να σταθεί όρθιο στις αρχές, στην ιδεολογία του και στο στόχο του που πιστεύω να είναι η αξιοπρεπής Ελλάδα και η δίκαιη κοινωνία.
Αυτή η απόφασή μου θα συνεχιστεί και με το αν μπει ή όχι κομματική πειθαρχεία, οι 28.000 πολίτες που με ψήφισαν, απαιτούν όχι να φυγομαχήσω, όχι να γυρίσω στο σπίτι μου, αλλά ιδίως αυτές τις ώρες να συνεχίσω να παλεύω μέσα από το κοινοβούλιο για τη σωτηρία μας.
Με τιμή,
Ιωάννη Δ. Μιχελογιαννάκης
Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ν. Ηρακλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου